1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanunu, Türkiye'de 1973 yılında yürürlüğe giren ve vatandaşların kimlik bilgilerini düzenli bir şekilde kaydetmeyi hedefleyen bir mevzuattır. Bu kanun, bireylerin kimlik bilgilerinin devletle paylaşılmasını zorunlu hale getirerek, nüfus hareketlerinin kontrol altına alınmasını sağlar. Böylece, devletin nüfus yönetimi ve kamu hizmetlerinin etkin bir şekilde sunulabilmesi için gerekli altyapı oluşturulmuş olur.
Kanunun temel amacı, vatandaşların adres, aile durumu ve kimlik bilgileri gibi verilerinin düzenli bir şekilde kaydedilmesi ve güncellenmesidir. Her birey, ikamet ettiği adres değişiklikleri ve diğer kimlik bilgileri hakkında ilgili makamlara bildirimde bulunmakla yükümlüdür. Bu durum, hem bireylerin haklarını koruma altına alırken hem de devletin bu verileri doğru bir şekilde yönetebilmesine olanak tanır.
1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanunu, Türkiye'deki nüfus kayıt sisteminin temel taşlarından biri olmasının yanı sıra, hukuki güvenliği de artırmaktadır. Bireylerin kimlik bilgilerinin güvenli bir şekilde saklanması ve yanlış kullanımlarının önlenmesi, kamu güvenliği açısından son derece önemlidir. Bu düzenleme, Türkiye'de sosyal hizmetlerin ve kamu yönetiminin daha verimli hale gelmesine katkıda bulunarak, toplumun genel refah düzeyini yükseltmeyi amaçlamaktadır.
Kimlik Bildirme Kanunu'nda " idari para cezaları " içeriğiyle aktarılan 15. madde ve sonrası aşağıdaki gibidir.
Madde metni aşağıda aktarılmaktadır:
Madde 15 – (Değişik: 23/1/2008-5728/363 md.)
(…)[5] 3 ve 4 üncü maddelerdeki yükümlülüklerden her birine aykırı hareket edenlere ikiyüzelli Türk Lirası idarî para cezası verilir.
Madde 16 – (Mülga: 25/4/2006 – 5490/71 md.)
Madde 17 – (Değişik: 23/1/2008-5728/364 md.)
6, 7, 9, 10 ve 11 inci maddelerdeki hükümlere aykırı hareket edenlere yirmi Türk Lirası; kimlik bildirme belgesinde gerçeğe uymayan bilgi verenlere yüz Türk Lirası idarî para cezası verilir.
Madde 18 – (Değişik: 23/1/2008-5728/365 md.)
Bu Kanunda belirtilen idarî para cezaları, mahallî mülkî amir tarafından verilir.
Madde 19 – 10/6/l930 tarihli ve 1704 sayılı Otel Pansiyon, Ticarethane vesair Umumi Müesseselerde Oturan ve Çalışanların Hüviyet Varakası Vermeleri Mecburiyetine dair Kanun ile bu Kanunun bazı maddelerini tadil ve tashih icrasına ve bir madde ilavesine dair 14/1/1933 tarih ve 2099 sayılı Kanun yürürlükten kaldırılmıştır.
Barbaros Hayrettin Paşa mh. 1993 sok. No:22A Esenyurt/İstanbul - TÜRKİYE
0 533 661 40 47
www.fatihdelibalta.com All Rights Reserved. Designed by Fatih Delibalta